پس از حمله تروريستي يازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ ميلادي در امريكا،
گويانكاجي پيام زير را براي درج در نشرية ويپاسانا صادر كرد.
مصيبت تازهاي كه در نيويورك و واشنگتن رخ داد وجود همگي ما را لرزاند. ما به خاطر قربانيان اين حادثه غم انگيز احساس اندوه ميكنيم و نسبت به همه مردمان بيگناهي كه پس از اين حادثه در سايه ترس و وحشت به سـر مـيبرنـد احسـاس غـم داریم. زمانيكه تاريكي وجود دارد، به نور و روشنايي نيازمنديم.
اين عمل وحشتناك، توجه ما را به بخش تاريك قرن جديد جلب ميكنـد و همچنـين شـهامت مـا را در رويـارويي بـا ايـن وضعيت غم انگيز مورد آزمايش قرار ميدهد.
من يقين دارم كه هريك از مراقبه گران ويپاسانا بايد نسبت به تمامي قربانيان اين حادثه غم انگيز در دل، عشـق و شـفقت و نيكخواهي پرورانيده باشند. ما آرزو ميكنيم كه همه مرتكبين اين حادثه، بر سر عقـل آمـده و ديگـر مرتكـب چنـين جنايـاتي نشوند. ما جنايت را محكوم ميكنيم، اما نسبت به كسانيكه مرتكب جنايت شدهاند، شفقت و مهر ميورزيم. ما قانون طبيعـت را به همان صورتي كه بودا آموزش داد، درك ميكنيم: “نفرت هرگز با نفرت از ميان نميرود. تنها با كمك عشق است كه نفـرت زايل ميشود. كه اين قانوني جاوداني است.” اين قانون با مسـيحيت، اسـلام، هندوئيسـم، بوديسـم، جينيسـم، يهوديـت، آيـين سيكها و يا هر نوع ايسم ديگر هيچ ارتباطي ندارد. همه مردماني كه دوستدار صلح اند، اين مسئله را درك ميكنند و چه كسـي طالب صلح نيست؟ زمانيكه ميليونها آدم با جملة “سلام عليك” به يكديگر خوش‌آمد مـيگوينـد – جملـهاي كـه بـه معنـاي “باشد كه در صلح و صفا باشي” است – اين عشق خود را براي برخورداري از صلح به كار ميگيرند. استادم ساياجي او باكين همواره ميگفت: “پاكي ذهن، بزرگترين حاصل و نتيجـه نهـايي و مشـترك همـه اديـان اسـت.”
انساني كه از ذهني پاك و روشن برخوردار باشد، هرگز نميتواند خود را تسليم اعمالي اين چنين ناجوانمردانه نمايد.
همچنين اگر اين حادثه سبب به وجود آمدن نفرتي تند و فراگير نسبت به اجتماعي خاص شود، خود مصيبت بـزرگ ديگـري است.
جنايتكاران، در مقايسه با افراد عادي، يك اجتماع خاص بسيار معدوداند.
اكنون زمان آن فرا رسيده كه به اظهار وحدت منافع خود با گـروه كثيـري از مردمـان مسـلمان و عـرب، كـه خواسـتار صلحاند بپردازيم.
بودا همواره ميگفت كه تمامي خصوصيات نيك و بد، در همه اقشار اجتماعات مختلف وجـود دارد. بياييـد ايـن گفتـه را بـه خاطر بسپاريم و اجازه ندهيم كه عمل ناجوانمردانه گروهي قليل، احساسمان را تحت تأثير قرار داده و بر ايمان محض و كلي مـا اثر گذارد. بياييد تا در اين ساعات بحراني در آرامش باشيم.
“رحمت خداوند بر كسانيكه موجبات صلح را فراهم ميكنند. ايشان
را ميتوان فرزندان خداوند ناميد!”
همگي ميدانيم كه اينگونه اعمال، حاصل نفرت و ناداني است. پس بياييد تا همگي با هم به مراقبه بپردازيم و عشق همراه با دلسوزي و شفقت را براي همه قربانيان مصيبت ديده اخير نيويورك و واشنگتن و نيز براي تمامي مردم جهان طلب كنيم.
