چه تفاوتی در خشم و شیوه ابراز آن در زنان و مردان وجود دارد؟
معمولاً وقتی دانشمندان و یا مردم عادی مشکلات پیرامون خشم و یا هر چیز دیگه ای رو بررسی می کنن، می خوان بدونن که بین زنان و مردان چه فرقی هست و وقتی به خشم و پرخاشگری می رسیم، فرض کلی اینه که فرق های زیادی بین خشم در زن ها و مردها وجود داره، اما با اینکه شاید در برخی فرهنگ ها کمتر پذیرفته باشد که زنها به شیوه مردها خشم خودشون رو بروز بدن، تشابهات زیادی بین شون وجود داره.
در واقع وقتی به عوامل محرکی که باعث وقوع خشم در افراد میشه نگاه می کنیم می بینیم که این عوامل برای زنها و مردها یکسان هستند.
در مورد تجربه تکرار و شدت خشم زنان و مردان فرقی با هم ندارن یک نشونه که در نظر سنجی ها گزارش شده و کمی بین زنها و مردها متفاوته اینکه زنها بیشتر از مردها اعلام کردن که هنگام خشم گریه می کنن اما باز، این داده ها بر اساس گزارش شخصیه و ما مطمئن نیستیم .
شاید مردها این موضوع رو گزارش نمیدن ، اما به غیر از این، علایم تجربه شده یکسانه و شدت و تکرر هم یکسانه ما می دونیم که خشم به قدری حائز اهمیته که در واقع می تونه به ما در پیش بینی مرگ و میر کمک کنه مخصوصا پیرامون چیزهایی مثل مشکلات قلب و عروقی .
پس، حمله قلبی و سکته مشکل ساز هستند و ما می دونیم که عامل اصلی مرگ و میر در آقایان وخانمها است.
پس ما نمی خواهیم با این فرض که خانم ها مشکل مدیریت خشم ندارن از انجام پژوهش و درمان برای بخش عمده ای از مردم که ممکنه بهش نیاز داشته باشن،اهمال کنیم. پژوهش هایی که ممکنه باعث کاهش مرگ و میر ناشی از سکته و حمله قلبی در اونا باشه. یکی دیگه از پیش فرض هایی که معمولاً وجود داره به پرخاشگری در زنان و مردان مربوط میشه. جالبه که تعدادی مطالعه در چند کشور صورت گرفته و به نظر می رسد که حتی در مورد پرخاشگرهای فیزیکی از لحاظ تکرر بروز پرخاشگری خانم ها فرقی با آقایان ندارن در واقع بسیاری از مطالعات نشان دادن که میزانش برابره و تعداد کمی از این مطالعات نشون دادن که بروز پرخاشگری فیزیکی در خانم ها بیشتره اما البته شدت این پرخاشگری خیلی کمتره یعنی وقتی مردها دست به پرخاشگری میزنن، آسیب خیلی شدیدتری وارد می کنن برای همین نتیجه به این صورت میشه که اگه این موضوع در یک خانواده رخ بده، زنان قربانی آسیب های فیزیکی شدیدتر قرار می گیرن، اما از لحاظ تکرر رخداد این موضوع بین خانم ها و آقایان نزدیک تر از چیزیه که فکر می کنیم و این یعنی شاید خانم های زیادی باشن که بتونن از مدیریت خشم بهره ببرند.
پس نباید تصور کنیم که این صرفاً یه مشکل مردونه است.
همچنین باید اطمینان حاصل کنیم که خانم ها احساس خشم در خودشون رو تشخیص بدن و بدونن که کاملا طبیعیه و دقیقا مثل مردها بتونن یاد بگیرن که چطوری خشم شون رو مدیریت کنن یا به شکلی پرورش بدن و رفتار کنن که براشون خوب باشه
