آن مدل خوشبختی که از بچگی به ما یاد داده‌اند درواقع کاملاً برعکس است. ما فکر میکنیم که باید نوشتهای شبیه این باشد:
سخت‌کوشی =موفقیتهای بزرگ = احساس خوشبختی
سخت درس بخوان_نمره بالا بگیر_ خوشبخت میشوی
مصاحبه‌های زیادی برو_کار عالی به دست بیاور _خوشبخت میشوی
اضافه‌کاری کن_ترفیع بگیر _ خوشبخت میشوی
اما در زندگی واقعی چنین چیزی نیست. این یک مدل باطل است.
ما کارمان را عالی انجام می دهیم،به موفقیتهای بزرگ هم می‌رسیم اما به‌جای خوشحال بودن اهداف جدیدی درنظر می گیریم.
شروع میکنیم به بررسی برای شغل بعدی، مدرک بالاتر و ترفیع گرفتن در آینده. چرا با گرفتن یک مدرک دانشگاهی متوقف شویم درحالیکه میتوانیم مدرک
بالاتری بگیریم؟ چرا مدیر یک قسمت باقی بمانیم در صورتیکه می توانیم معاون شرکت شویم؟ چرا فقط یک خانه داشته باشیم وقتی میتوانیم مالک دو خانه باشیم؟ با این روش هرگز به خوشبختی دست پیدا نمی‌کنیم.
چون مدام آن را به بعد و بعدتر موکول میکنیم.
خب حالا چه اتفاقی می‌افتد اگر احساس خوشبختی« را از آخر برداریم و آن را اول از همه قرار دهیم؟ » سپس این شش کلمه مهم به این صورت درمی‌آید:
احساس خوشبختی = برنامه ریزی ذهنی موفقیتهای بزرگ
حال همه چیز تغییر میکند. همه چیز واقعاً تغییر میکند. اگر با احساس خوشبختی شروع کنیم در نتیجه حسمان عالی می‌شود. عالی به‌نظر خواهیم رسید.
ورزش میکنیم. با دیگران ارتباط برقرار میکنیم و چه اتفاقی می افتد؟ در پایان می بینیم که کارمان را به بهترین شیوه انجام داده ایم چون حس و حالمان هنگام انجام آن عالی بوده است. کار عالی به چه چیزی می انجامد؟ موفقیت های بزرگ. موج عظیمی از احساس موفقیت و در پی آن مدارک دانشگاهی، ترفیع ها و تلفن‌هایی از طرف مادرتان که به شما می‌گویند به شما افتخار میکند.
مجله کسب و کار هاروارد گزارشی دارد مبنی بر اینکه افراد شاد ۳۱درصد بیشتر از بقیه مولد ثروت هستند، ۳۷درصد فروش بالاتری دارند و سه برابر خالق تر از همتایان کاری خود می‌باشند.
پس نخستین کاری که باید برای خوشبخت شدن انجام بدهید، چیست؟
خوشبخت بودن!
از همان اول خوشبخت باشید.
شاد و خوشبخت بودن مراکز یادگیری را باز نگه می‌دارد و مغز شما مانند آسمان‌خراش‌های شهر منهتن در تاریکی غروب، روشن خواهد بود، مانند الماس در زیر نورهای مغازه جواهر فروشی خواهد درخشید و مانند ستارگان در آسمان تاریک یک مزرعه خواهد تابید.
فیلسوف آمریکایی، ویلیام جیمز، میگوید: بزرگترین کشف نسل فعلی بشر،
این است که میتواند با تغییر دیدگاهش زندگی خود را تغییر دهد.
نویسنده کتاب فواید خوشبختی، شاون آکر می گوید: لزوماً این واقعیتها نیست
که ما را میسازد بلکه لنزی است که مغز ما از طریق آن، جهان را می‌بینیم و واقعیتهای ما را میسازد.
ویلیام شکسپیر میگوید: «هیچ چیز به خودی خود خوب یا بد نیست بلکه تفکر ماست که آنها را میسازد»
کلام آخر: خوشبختی حقیقی لذت بردن از زمان حال است، بدون اضطراب بابت آینده، نه اینکه خودمان را با ترس یا امید سرگرم کنیم. بلکه با خشنودی از چیزی که داریم، آرام بگیریم. همین برایمان کافی است زیرا کسی که چنین باشد چیزی نمی‌خواهد.
بزرگترین موهبت انسانی در درون ماست و به راحتی در دسترس! انسان خردمند به سرنوشت خود راضی است هرچه که باشد، بدون اینکه در آرزوی نداشته هایش باشد.
